Spider-Man: Homecoming (2017) ~ Κριτική Ταινίας

Έτος: 2017

Σκηνοθεσία: Jon Watts

Πρωταγωνιστούν: Tom Holland, Michael Keaton, Robert Downey Jr., Jacob Batalon

Διάρκεια: 2ω 13λ

 

Ο Sam Raimi το 2002 σκηνοθέτησε την πρώτη ταινία Spider-Man με τον Tobey Maguire στο πρωταγωνιστικό ρόλο, με θερμότατη αποδοχή από κριτικούς και κοινό και το 2004 ένα εξίσου πετυχημένο sequel, για να κλείσει απογοητευτικά την τριλογία του το 2007, με το πολύ μέτριο Spider-Man 3. Έκτοτε ο ήρωας απουσίασε μέχρι το 2012, όπου και η ιστορία ξαναειπώθηκε από την αρχή στο The Amazing Spider-Man, με πρωταγωνιστή τον νεότερο Andrew Garfield, με σχετικά ικανοποιητικά αποτελέσματα, ενώ ακολούθησε ένα απογοητευτικό The Amazing Spider-Man 2 (2014).

Το 2016 στο Captain America: Civil War, ο Spider-Man θα έχει μια μικρή εμφάνιση που θα κερδίσει το κοινό, καθώς πλησίασε τον χαρακτήρα στα comics. Και ερχόμαστε στην πολυαναμενόμενη έκτη solo ταινία, Spider-Man: Homecoming. Το Marvel Cinematic Universe (MCU) λόγω των συνεχόμενων επιτυχιών του και κυρίως μετά το Captain America: Civil War (2016), ανέβασε τον πήχη πολύ ψηλά, με αποτέλεσμα να πρέπει να ικανοποιήσει τις συνεχώς αυξανόμενες προσδοκίες του κοινού. Και η ταινία σε μεγάλο ποσοστό τα καταφέρνει, αλλά θα μπορούσε να είχε γίνει λίγο καλύτερη κυρίως από τεχνικής πλευράς.

Ο Peter Parker (Spider-Man) φιλοδοξεί να κερδίσει μια θέση στους Εκδικητές (Avengers), προσπαθώντας να αποδείξει την αξία του στον Iron Man. Παράλληλα ο Adrian Toomes AKA Vulture (Michael Keaton), συλλέγει απομεινάρια εξωγήινου εξοπλισμού από τις μάχες των Avengers, κατασκευάζοντας εξελιγμένα όπλα. Ο Spider-Man θεωρεί πως αυτή είναι η ευκαιρία του να αποδείξει στον Iron Man την αξία του. Το σενάριο της ταινίας είναι ενδιαφέρον, στα πλαίσια του συνηθισμένου και στη μέση γίνεται λίγο βαρετό. Προς το τέλος, όμως, παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανατροπή, που το επαναφέρει στους σωστούς ρυθμούς.

Η σκηνοθεσία είναι κουραστική, με ασταθή και κοντινά πλάνα σε συνδυασμό με πολύ και πολλές φορές περιττό, μοντάζ. Έχει όμως και κάποια πολύ εντυπωσιακά πλάνα που χαρίζουν αξιομνημόνευτες στιγμές. Ο Tom Holland είναι ιδανικός στο ρόλο του Spider-Man, τόσο ηλικιακά όσο και στον χαρακτήρα, ενώ ο Michael Keaton (Vulture) είναι πολύ καλός ‘’κακός’’. Απολαυστικός ο Jacob Batalon στο ρόλο του κολλητού του Peter, όπως και οι Tony Revolori, Zendaya στον ρόλο των συμμαθητών του. Την εμφάνισή του κάνει και ο Robert Downey Jr., στον ρόλο του Iron Man, με την χαρακτηριστική του χαλαρότητα και τελειότητα.

Σαν αποτέλεσμα παίρνουμε μια απολαυστική ταινία, ελαφρώς κουραστική λόγω σκηνοθεσίας (αλλά συνηθίζεται), που παρουσιάζει τον Spider-Man για πρώτη φορά όπως ακριβώς πρέπει να είναι, ένας έφηβος λυκείου με πολύ χιούμορ και σοβαρός όπου χρειάζεται. Επίσης, η ταινία μας δείχνει και πόσο δυνατός είναι σωματικά, κάτι που δεν είχαν τονίσει ιδιαίτερα οι προηγούμενες. Από το σημείο που γίνεται η ενδιαφέρουσα ανατροπή, η ταινία παίρνει μια ανοδική πορεία, που τη βελτιώνει και δικαιώνει πολύ τους θεατές μετά την ‘’κοιλιά’’ που κάνει στη μέση.

 

Κριτική: 7,5/10

Γράφει ο Δημήτρης Αδαλάκης